Blauw fluistert door de lucht, zingt in de golven, rust in de ogen van wie zoekt. Het is de kleur van oneindigheid, van ademruimte, van diepe gesprekken in de schemering. Blauw nodigt uit tot bezinning en brengt harmonie in de chaos van alledag. Het is de tint van vertrouwen, van open harten die zich durven verbinden.
Blauw kalmeert, verzacht en opent deuren naar nieuwe inzichten. Het symboliseert openheid en eerlijke gesprekken – de kern van sterke relaties. In de wereld van systeemtherapie is dit precies wat telt: elkaar écht zien, luisteren zonder oordeel en samen patronen doorbreken.
De kracht van zachtheid in systeemtherapie: mijn reis van ontwikkeling
Mijn interesse in systeemtherapie ontstond in een periode van ongemak, waarin ik voelde dat ik groeiruimte nodig had, maar de grond nog te hard was. Mijn wortels waren sterk, maar ik had net niet genoeg kracht om door de harde aarde heen te breken en het zonlicht te bereiken. Dit was het moment waarop ik besloot te beginnen aan de opleiding tot systeemtherapeutisch werker. Ik ging op zoek naar de oorsprong van mijn keuzes en ontdekte hoe familiegeschiedenissen invloed uitoefenen op ons leven.
Wat me vanaf het begin aantrok, was de zachte benadering van systeemtherapie. In plaats van alleen het probleem aan te pakken, gaat het om het zoeken naar dieperliggende patronen en verbindingen. Het stellen van circulaire vragen waarbij je meteen de verbinding legt met de mensen in de ruimte, fysiek aanwezig of niet. Mijn proces was niet zonder weerstand, iets nieuws ervaren en afwijken van mijn patronen. Werkt dit wel? Maar ik leerde dat dit ongemak deel uitmaakt van het ontwikkelingsproces.
In supervisie kreeg ik de kans om terug te kijken op mijn werk en met mildheid naar mijn interventies te kijken. Dit gaf me niet alleen meer vertrouwen in mijn werk, maar leerde me ook de waarde van vertragen. Het is niet altijd nodig om snel te handelen; vertragen en reflecteren maakt het mogelijk om de juiste inzichten te vinden. Wat me het meest raakte, was de effectiviteit van deze benadering voor cliënten. Niet door snel in te grijpen, maar door zachtheid en verbinding te bieden. Ik ontdekte dat deze ruimte voor reflectie en dieper kijken naar wat er speelt, echte verandering teweegbrengt.
Wat ik heb geleerd is dat zachtheid geen zwakte is, maar een kracht. Het stelt mensen in staat om vanuit verbinding te groeien en zichzelf te vinden. Het is deze zachtheid, gecombineerd met het vermogen om te vertragen, die mijn werk als systeemtherapeutisch werker zo waardevol maakt – voor mijn cliënten én voor mezelf.